Mijn eigen personal trainer voor een prikkie

Ik ben een liefhebber van krachtsporten, zowel om te zien (gewichtheffen, powerliften) als om te doen (fitness). Vanaf mijn 15^e totdat ik een jaar of 22 was (ik ben nu 27) bezocht ik de sportschool iedere ochtend trouw van 7 tot 9 uur. Omdat ik de motoriek heb van een houten klaas en aanvankelijk weinig variëteit in de oefeningen wist aan te brengen had ik sterk de behoefte aan een personal trainer. Dit was natuurlijk geen optie met mijn schamele krantenbezorgersloontje. Toen ben ik een korte opleiding tot fitnessdocent gaan volgen, puur en alleen om productiever te kunnen trainen. Ik heb geleerd om bij de oefeningen een juiste houding aan te nemen, en om creatieve oefeningen te verzinnen om bepaalde spiergroepen te trainen. Zo kan ik mijn eigen trainingsschema’s maken en aanpassen. Op deze manier heb ik een personal trainer kunnen uitsparen, en heb ik geen begeleiding nodig waardoor een simpele, goedkope sportschool voor mij volstaat. De motivatie moet weliswaar van binnenuit komen, maar verder kan ik zeggen dat ik mijn eigen personal trainer ben.

 

Op mijn 22^e ben ik verhuisd naar een andere gemeente, en moest ik mijn eigen sportschool vaarwel zeggen. In mijn huidige woonplaats was tot voor kort geen geschikte sportschool. Toen is de klad er een beetje in gekomen, vooral na de geboorte van mijn zoontje, wegens gebrek aan oppas tijdens het trainen.  Maar onlangs is er bij ons een mooie sportschool geopend, 5 minuten lopen van mijn huis en zo ben ik langzaamaan weer begonnen met trainen. Ik moet zeggen dat ik weer steeds enthousiaster wordt, dus nu is het een kwestie van volhouden en luisteren naar het innerlijke stemmetje: Kom op nou!

Keukenmachine?!?!

Bij het pureren van een grote pan pastasaus gaf mijn blender de pijp aan Maarten. Ik maak veel gebruik van de blender, hoewel ik het ding met enige regelmaat vervloek. Ik heb hem ongeveer een jaar (of minder) geleden gekocht voor een euro of 30, maar ben er nooit echt tevreden over geweest. Je moet ontzettend veel vocht toevoegen om het ding aan het draaien te krijgen, en vaak blijft hij hangen. Onderin blijft veel achter wat niet gemalen wordt, en je kunt alleen grote hoeveelheden pureren, anders gebeurt er niks. Noten en gedroogd fruit malen is al helemaal niet aan de orde. Een onding dus.

Nu moet ik dus een nieuw apparaat aanschaffen, maar ik heb werkelijk geen idee welke. Ik wil nu eindelijk eens een apparaat dat geen ergernis oplevert, en die alles kan wat ik wil (pureren/fijnmaken van sauzen, noten, harde groenten en gedroogd fruit. En dan ook in kleine hoeveelheden). Op internet heb ik al tal van keukenmachines/foodprocessors voorbij zien komen, maar ik kan maar geen keuze maken. Vele reviews en beoordelingen gelezen, en nu zie ik door de bomen het bos niet meer. M.agimix 5200 lijkt me wel wat, of de C.uisinart, vanwege de rond de 1000 watt motor. Maar ja, ze kosten wel zo’n 400 euro, en ik weet niet zeker of ze voldoen aan mijn eisen. Ik vraag me af of er ook goede keukenmachines/foodprocessors bestaan rond de 200 euro, die een krachtige motor hebben en lang meegaan.

Woensdag laat ik me maar even voorlichten in een winkel, en dan hoop ik een goede keuze te kunnen maken…….

Voedingsvraagstukken en ook nog candida

Eten is voor mij altijd een punt van innerlijke strijd. Mijn eten moet aan zo veel criteria voldoen, dat het weekmenu telkens weer een gepuzzel is.

Ik wil namelijk vooral koken met basisproducten, biologisch, vegetarisch (liefst veganistisch), geen suiker (liefst ook zo min mogelijk suikervervangers), goed voor het milieu en de dieren, weinig zout, maar ook zo goedkoop mogelijk. O ja, en ook nog zo lokaal mogelijk, en zonder rare E-nummers en andere toevoegingen natuurlijk.

In praktijk botsen deze zaken nogal eens. Dilemma’s waar ik tegenaan loop zijn bijvoorbeeld:

Neem ik in plastic verpakte, gewassen biologische wortelen uit Spanje of toch gewoon een onverpakte bespoten bos Hollandse penen met het loof er nog aan, die bovendien een stuk goedkoper is? Koop ik bio-producten bij de natuurvoedingswinkel, weliswaar duurder maar ook betrouwbaarder volgens mij, of gewoon bij de supermarkt? Zo zijn er tal van moeilijke keuzes. Wat de beste keuze is, hangt bij mij dus af van het moment, de grootte van bruintje en de verkrijgbaarheid van producten.

Een tijd lang hebben ik en mijn partner het candida-dieet gevolgd, en toen werd het allemaal nog veel ingewikkelder. Geen suiker is al lastig genoeg, maar suikervervangers, kaas, fruit, sojaproducten of azijn is bijna ondoenlijk. En in het begin ook niets uit blik of pot. En dan ook nog ons karige budget! Zie een gerecht maar eens op smaak te krijgen zonder al deze producten. Alles lijkt af te vallen: mayonaise (bevat azijn), Ketjap (bevat suiker en soja), piccalilly (Azijn!), etc. Vooral tomatenproducten (in de winter!) vond ik een gemis, want steeds voor een paar lepels tomatenpuree een paar kilo verse tomaten middenin de winter te moeten verwerken is niet echt duurzaam te noemen, en hier had ik ook niet echt veel zin in en tijd voor. Zo aten we op den duur onze pasta’s alleen nog maar met pesto (genovese, de enige toegestane soort), en bijna 4 euro voor een potje. En dat gaat dan snel vervelen…. Ook voor op brood bleef er weinig over, vooral voor mij omdat ik geen vlees/vis eet. Tartex viel af vanwege de gist, sandwichspread mocht niet, net als pindakaas of zongedroogde tomaten, jam of appelstroop. Geitenkaas lust ik niet en zuurdesembrood alleen maar geroosterd. Tuurlijk, je kunt heel veel ook zelf maken, maar niet alles en ook nog alles tegelijk.

De klachten die de candida veroorzaakte verdwenen meer en meer, en mijn energie nam enorm toe (en mijn gewicht af), maar na de feestdagen waarin we alles hadden afgeslagen kwam de klad erin. Beiden hadden we ook niet meer de motivatie om opnieuw te beginnen in het nieuwe jaar.

 

Nu probeer ik suiker zo veel mogelijk te beperken tot de speciale momenten, maar geniet ik  ik weer volop van paddestoelen, gistproducten en tomatenpuree. Wie weet waag ik nog een wel weer eens een nieuwe poging, maar nu even niet.

Groene Oase

Omdat ik wel wat groen mis in mijn directe woonomgeving , en daarover vaak aan het klagen ben, kreeg ik het idee om mijn balkon om te toveren in een groene oase. Ik ben aan de slag gegaan, en het gemis aan een tuin is meteen wat minder. Jammer genoeg heb ik geen foto’s gemaakt van voor de restyle, maar wel van het resultaat. Weliswaar is het nog niet helemaal af, maar man, man, man, wat een verandering!

Welkom

Hallo, welkom op mijn blog! Ik zal mij even voorstellen: ik ben ’t thuisblijfvadertje. Omdat ik (helaas noodgedwongen) niet werk, zorg ik voor ons zoontje van 1,5,  samen met mijn partner die in de zorg werkzaam is.

Omdat ik niet werk, en mijn partner parttime werkt is het zowel een uitdaging als een noodzaak om met weinig geld veel te doen, maar ook steeds meer rekening te houden met het milieu en onze gezondheid. Dan moet je dus ook steeds meer zelf doen en maken, hetgeen voor mij een ware uitdaging is aangezien ik niet zo handig ben, en mijn natuurkennis nog minimaal is. Er valt dus nog veel te leren op de weg van kluns naar overlever!

 

Dit blog is mijn stok achter de deur, want ik heb al gemerkt dat het een goed gevoel geeft om een simpeler leven te leiden.  Mijn vorderingen op dit pad wil ik bij gaan houden in dit blog.

 

Wordt vervolgd...